Schommelend slapen…

Dinsdag 24 mei 2016 – Paleros (vaste land) – Port Kastos (Kastos)

Het baggeren bij de ingang van deze haven begint al vroeg. Het is echt een geoliede machine. Aan het einde van de steiger staat de kraan om bagger uit de zee te halen en dan staat er een vrachtwagen klaar om het in te gooien. Als die vol is, rijdt de vrachtwagen weg en de volgende vrachtwagen komt dan daarna de steiger op rijden. De vraag is wel of wij onze loopplank naar de kant (passarella) willen inklappen, anders rijdt die vrachtwagen je loopplank aan gort.. Mireille en Peet zitten dus min of meer opgesloten in de boot… Ik werk aan het blog en zit aan de koffie bij de yachtclub aan het strand. Super leuk restaurantje met lekkere koffie en goede wifi. Paul en ik doen even boodschappen voor vanavond (geroerbakte groente met garnalen). Daarna varen we de haven uit. Er staat veel wind en we hebben (wat een verrassing) tegenwind. We gaan dus lekker laveren en het gaat best snel. We zeilen eigenlijk het gehele stuk met windkracht 4 en eind van de dag 5.

IMG_5789 2

IMG_5782

Petra en ik zien dan opeens een dolfijn springen in de verte. 1 dolfijn, 1 sprong, dat was het! Petra vertelt dan dat ze een man heeft gesproken die haar vertelde dat er in dit gebied 5 a 6 dolfijnen zwemmen. Als wij vragen wat voor man dit dan was en wat de betrouwbaarheid van zijn verhaal is… geeft Petra aan dat het gewoon een man was, een Griek, maar ze heeft geen idee meer waar ze hem heeft gesproken en of hij er verstand van had… dus een hele betrouwbare bron… (beetje vaag verhaal.. je had erbij geweest moeten zijn)..

Eind van de dag komen we met een hele grote vaart (voor de wind) bij de haven van Kastos aan. Het is een kleine haven, maar het is ontzettend druk. De steiger waar wij wilden liggen, is helemaal bezet met een flottielje van Sailing Holidays en aan een andere steiger ligt alleen een Nederlandse boot met twee mensen erop uit Sint Annaland. Ook ligt er een grote flottielje met lijnen naar het strand. En er ligt nog een boot met motorpech in het midden van de haven. Allerlei bootjes zijn de boot aan het helpen en na een paar uur ligt ook deze boot goed vast en voor anker. Wij besluiten naast de Nederlandse boot te gaan liggen. Deze mensen zeilen 7 maanden per jaar op de Middellandse Zee en overwinteren dan in NL. Super leuk.

Het ankeren gaat prima en met een beetje moeite (van de boot in het bijbootje klimmen is nogal een gedoetje) leggen we ook een tweede anker uit. Als we met een grote sprong op de kant komen, zien we dat deze steiger nergens naartoe gaat.. Er staat alleen een lantaarnpaal die zelfmoord heeft gepleegd… We kunnen dus niet lopend naar de kant en moeten met het bijbootje naar de kant voor een taverne of iets dergelijks.

IMG_1093 (1)

IMG_20160524_193714

IMG_20160524_194059

De wind gaat vanavond draaien en dan neemt de wind in kracht toe. Morgenochtend staat er nog windkracht 4, maar in de middag wordt het 5. We besluiten dus vroeg weg te gaan, zodat we weinig met de windkracht 5 te maken krijgen. We gaan via de One House Bay (Atokos) naar Poros Bay (Lefkas).

Als het wat schemerig wordt, gaan we ons opmaken om naar de kant te gaan. Petra en Mireille vinden het wel een heel gedoe, maar oke, we gaan. Trouwens, aan Petra kan je precies aflezen hoe laat het is.. ze gaat namelijk hoesten als de zon ondergaat of als het kouder wordt dan 20 graden.

Ja, met het bijbootje naar de kant, dat is nog een avontuur… met onze gewichten is het niet zo heel slim om met zijn vieren tegelijk in dat bootje te gaan. Het kan denk ik wel, maar de kans is erg groot dat we dan zeiknat aan de kant aan komen.. Dus eerst gaat Paul met Mireille naar de kant en dan komt hij terug om Petra en mij op te halen. We moeten instappen via de rotsen (de kade is te hoog om er vanaf in de bijboot te stappen). Na onze charmante op- en afstap van het bootje, zijn we in de haven. Ook hebben we ons afval meegenomen, zodat we dit in de haven kunnen weggooien. Als we bij de enige bar vragen waar we het afval kwijt kunnen, geeft de barman aan dat er helaas geen plek is voor afval. Dus, het afval moet mee met ons uit eten en dan weer terug naar de boot!

Er hangen bordjes met bewegwijzering naar ‘ Chef John’s restaurant’. In de havengids had ik gelezen dat dit restaurant bovenop de berg ligt, dus dan hebben we een leuke wandeling. Het lijkt wel een speurtocht, we volgen allerlei bordjes en komen dan uit bij het restaurant. Prachtig uitzicht over de eilanden eromheen. En super lekker eten, beste tot nu toe. Ook hele lekkere frites! Het is druk in het restaurant en ook een flottielje kwam hier eten.

IMG_1571

IMG_1576

We ontmoetten hier ook een Engels stel dat mee vaart in een flottielje. Ze praten honderduit over de vreselijke mensen met wie ze in een flottielje zitten. Allemaal oude mensen die om half tien in de avond in bed willen liggen en te gierig zijn om uit eten te gaan… voor hen helemaal niet gezellig. Zij wilden in de bar hangen tot half 5 in de ochtend.. hun hele verhaal horen we in rap engels, de man rookt pijp en ze wonen op Isle of Man (eiland tussen Ierland en Engeland ter hoogte van Liverpool). Ze waren helemaal fan van de motorbike races die op hun eiland gehouden worden. Je kon aan ze merken dat ze het heel leuk vonden dat er eindelijk mensen om hen lachten… ze bleven maar praten.

Paul brengt Mireille weer terug met het kleine bootje en Petra en ik zien een hele kudde katten en een kitten, zo schattig! Bij de boot aangekomen, zien we dat de wind gedraaid is en hierdoor komen er golven de baai in. Die golven zorgen ervoor dat er steeds aan de lijnen van de boot gerukt wordt. Dat wordt dus schommelen tijdens het slapen….

Terug op de boot gaan we een potje kaarten. Petra pakt ‘even’ de kaarten van Mireille, terwijl wij buiten zitten te wachten. Mireille roept naar Petra: ja, ze liggen rechts in mijn hut als je binnen komt… Petra: nee, daar liggen ze niet.. Mi: oh ja, ze kunnen ook links in de salon liggen… Peet: nee, ook niet.. Mi: ik weet het, ze liggen links achterin mijn hut… Peet: ook niet… Mi: dan liggen ze in de keuken!!! Dan maar niet kaarten. Thee met chocoladekoekjes, heerlijk!

Vlak voordat we gaan slapen, kijken Mireille en ik nog even naar het weer. Het is wellicht toch beter om langs Kastos omhoog te varen (achter de eilanden langs) en dan naar Spartakhori te gaan (Meganisi) in plaats van One House Bay en Pors Bay…… in verband met de NW windkracht 5 die eraan komt…. Dan lig je toch beter in een beschutte baai…. Zo verandert ons plan eigenlijk elk uur… maar ja, ook leuk om steeds weer je route aan te passen.

We schommelen wat af en de schokken van de lijnen zijn niet prettig. ’s Nachts om 04.00 uur worden wij getrakteerd op een mug of 30 in onze hut, dus de lichten gaan aan en overal zie je nu bloedvlekken op de muren en het plafond…. Als ze allemaal dood zijn, proberen we weer te gaan slapen.. Niet echt fijn met dat geschommel..

Woensdag 25 mei 2016 – Port Kastos (Kastos) – Spartakhori (Meganisi)

’s Morgens vroeg wakker… Want vandaag is het zover. We gaan dolfijnen zien volgens Orakel Mireille.

Paul en ik klimmen weer in het bijbootje en gaan de kant op om brood te halen. We lopen door het hele dorpje, maar nergens is iets open (alleen de souvenirwinkel en de bar). We komen wel de Engelsman met de pijp weer tegen en die begint (alweer) een (uitgebreid) praatje. We krijgen nu alle toeristische attracties te horen die je kunt ondernemen op Isle of Man… een tweetal stoom treinen, elektrische trein naar de top van de berg, naar het Noorden, naar het Zuiden, motorbike races (2 weken op de openbare weg), etc. Ook vertelt hij dat hij helemaal niet van zeilen houdt, maar dat hij het doet omdat zijn vrouw Debbie het zo graag wil.. blablabla.. Het is 07.30 ’s ochtends en ik ben al niet zo’n ochtendmens….

Zonder brood keren we terug naar de boot… We tillen de buitenboordmotor er weer vanaf en ruimen het tankje op. Het bijbootje hangt met een lijntje achter de boot als we varen. Mireille en Petra hebben de tafel al gedekt (met gekookte eitjes erbij), maar we hebben dus geen brood. Wel hebben we nog yoghurt en we hadden de eerste dag croissantjes gekocht die we kunnen bakken in de oven, dus we zitten heerlijk luxe te eten. Niet voordat we weg gevaren zijn, want we zijn dat geschommel helemaal zat. Het lijkt de hele tijd alsof je wegrent en terug getrokken wordt door een touw. Net als bij het uitlaten van een hond.. Vreselijk.. Ook gooien we gelijk weer onze hengel uit om een verse vis te vangen.

IMG_1577

IMG_5791

Als we de ontbijtspullen opgeborgen hebben, komen we op open water en trekt de wind aan. We hebben tegenwind naar Spartakhori en moeten dus laveren. Zeilen beetje reven en we gaan goed vooruit, niet al te hard door het rif, maar hierdoor ook niet schuin. Wel zo prettig. Na een paar uur varen, bereiken we rond 14.00 uur Spartakhori. We herkennen de baai van 9 jaar geleden. Hier hebben Paul en ik al een keer gelegen.. Door het slechte weer zijn er weinig boten weg gegaan vandaag en is er geen plek aan de steiger waar we wilden liggen. Alleen aan de steiger waar we al een keer hebben gelegen…. Dat belooft niet veel goeds met windkracht 5.

Ze helpen hier heel goed met het aanleggen. Ze komen de steiger op lopen en begeleiden je en roepen in je eigen taal wat je moet doen. Vastzetten, achteruit, loslaten, echt erg fijn. Ook leg je hier niet met een anker aan, maar met mooring lijnen. Lijnen die langs je boot in het water liggen en waaraan je de boot vast kunt maken. Heel handig als je ze gebruikt waarvoor ze bedoeld zijn… Een boot naast ons trekt de hele lijn naar binnen op de boot… niet handig… een schouwspel om alle boten te zien aanleggen… Ze luisteren niet naar de man op de steiger en doen hun eigen ding.. Voor ons zeer vermakelijk!

De steigers hier zijn allemaal drijvend. Als je erover heen loopt, voelt het alsof je al 10 biertjes op hebt…. Je komt heen en weer slingeren bij de boot terecht. Ook komen de golven over de steiger heen, waardoor je moet uitwijken of natte voeten krijgt. Ook op de boot komen is een uitdaging. De klep waar je op moet stappen, gaat elke keer 60 cm omhoog en dan weer omlaag…. Dus je moet goed uitkienen wanneer je stapt…

We gaan eerst even lekker aan de wandel. We klimmen trappen op en een bergweg op en krijgen dan een super mooi uitzicht over het vaargebied. Op de berg ligt het dorpje Spartakhori. Een pittoresk dorpje dat er op dit tijdstip erg slaperig bij ligt. We zien amper mensen en alleen 1 souvenirwinkel is open. We slenteren even door het dorp en maken wat mooie plaatjes. Dit is echt een kruip door, sluip door dorpje. Overal kleine straatjes, naar boven, naar beneden, erg leuk. We lopen de berg weer af en willen eigenlijk gaan borrelen op de boot, maar daar lijkt het wel een kermisattractie door alle golven die binnen komen vanuit de zee. De boten gaan zeker 60 cm omhoog en omlaag om de minuut. Niet te doen!

IMG_1580

Dus, we gaan op het terras zitten en nemen daar lekker onze drankjes. Ook geen straf… Als we willen betalen, zegt hij dat we bij het diner kunnen betalen en dwingt ons dus om bij hem te komen eten op deze manier J Slim!! We gaan even op de boot zitten… oftewel in de kermisattractie en vragen ons af of we hier wel kunnen slapen vanavond. Na een uurtje zien we de boot voor gezien en gaan eten bij de taverne.

We eten in een grote zaal met mensen… het is hier ontzettend druk! Het lijkt net Van der Valk. Iedereen die hier aanlegt, voelt zich verplicht om hier te eten. Het is ook het enige restaurant, dus je kunt niet anders. De haven is veel groter geworden dan 10 jaar geleden. Er is een extra aanlegsteiger bij gekomen en zelfs een extra haven waar een flottielje ligt.

Wij zijn beduusd van de drukte in deze haven in vergelijking tot de rust in andere havens. We zitten echt vervreemd om ons heen te kijken in het restaurant… De eigenaar gebaart dat we kunnen komen kijken naar het menu. Hij wijst alles aan in een vitrine en wij mogen kiezen. Geen prijzen, niks. We eten heerlijk.

Na diner ga ik afrekenen en dan vraagt hij wat we gegeten hebben. Ook de borrel moet ik opsommen. Ik kan liegen wat ik wil, maar dat doe ik natuurlijk niet. Hij telt alle bedragen op en komt op € 83,50. Ik geeft € 100 en wil, als ik geld terug krijg, € 5 fooi geven. Maar, ik krijg € 20 terug. Niet te geloven, overal ronden ze af naar beneden en krijgen wij dus in principe fooi… heel vreemd…

Ik vraag of we nog kunnen douchen vanavond… Hij gaat de boiler aanzetten en een kwartiertje later staan Mireille en ik hier heerlijk te douchen voor we de kermisattractie weer in gaan. Douchen is hier gratis als je zijn gast bent (bij hem eet).. Helemaal schoon kaarten Mireille en ik eventjes, Petra gaat lekker naar bed en Paul is verzonken in zijn boek (gebeurt niet vaak…). Rond 23.30 is het stil.. iedereen geniet 8 uur lang van deze kermisattractie. Hopelijk kunnen we slapen.

Helaas heeft het Orakel geraaskald… geen dolfijnen vandaag!

Donderdag 26 mei 2016 Spartakhori (Meganisi) – Ormos Vlikho (Lefkas)

Nog steeds heel veel wind en we gaan tekeer als een gestoorde.

Omdat de matrassen heen dun zijn, doen Paul en ik de bankkussens van buiten ’s avonds onder ons matras om iets lekkerder te liggen.. Vannacht zijn we dit vergeten… helaas… gelijk pijn in onze rug en om 07.00 klaarwakker. Wat een klotsbak hier.

Petra haalt brood bij de taverne waar ze ook doucht en we ontbijten een keer binnen. Het is nog steeds windkracht 5 en de tzaziki waait van je brood buiten. Ook de kermisattractie gaat maar door… we zijn er helemaal klaar mee. Dus van de boot af en koffie bij alweer dezelfde taverne. Daarna betalen we en geven we een fooitje (nog voor de vorige avond) en vertrekken. Zodra we los zijn, ben ik blij… De attractie is eindelijk voorbij.

We hoeven maar een uurtje te varen naar de haven van onze keuze.. We gaan ofwel naar Nidri of naar Ormos Vlikho. Als we langs Nidri varen… het komt op ons over als een soort Kijkduin of Scheveningen of zoiets… besluiten we om verder de baai in te varen en naar de Vlikho baai te varen. Om 12.00 uur liggen we daar voor anker (pakt in 1 keer) en dan ontstaat er rust aan boord.. We zijn zo blij dat we niet meer in die kermisattractie van gister zitten… Mirei en Paul zijn al in het water gesprongen om te zwemmen en Petra en ik genieten van het zonnetje. De rest van de middag lezen, zonnen, zwemmen en slapen we… Wat een genot deze baai..

IMG_5795 2

IMG_1594

Rond een uur of 4 eten we lekker roerbakgroente met garnalen (die zijn helaas niet meer goed, dus zonder dat we het willen word het vegetarisch) en dan vervolgen we ons programma (lezen, zonnen, slapen). Eind van de middag even een paar potjes pesten en dan gaan we met het bij bootje naar de kant voor ons diner. Ook weer in 2 etappes.. eerst Mireille en dan Petra en ik. Omdat we middenin de baai voor anker liggen, is het beste een eind varen naar de kant. Vlak voordat we bij Paul in het bootje stappen, bedenk ik dat het wel handig is om ons toplicht aan te doen. Als het dan straks donker is, kunnen we de boot beter terug vinden… Er liggen namelijk nog wel meer boten voor anker in deze baai. We horen in de taverne dat veel mensen hun boot hier op de kant zetten in de winter. De werf zorgt voor reparatie en schoonmaak en dan leggen ze de boot in de baai voor anker. Als die mensen dan in het voorjaar (over een dag of 10) weer terug komen, kunnen ze direct weg varen. Super leuk. Op heel veel boten in deze baai zijn dus geen mensen te zien.

We eten bij een gezellige taverne (Elena), maar helaas is de wifi kapot.. geen nieuwe appjes binnen halen en geen foto’s uploaden. Dat moet wachten tot in Lefkas. Als je aankomt met je dinghy, komen de 2 eigenaars je tegemoet en helpen je uit je bij bootje alsof je een koningin bent, super leuk! Het voelt alsof we aan komen rijden met een limousine die dan wordt weg gereden door iemand (valet parking). Er liggen allemaal dinghy’s naast elkaar aan de steiger; ziet er grappig uit.

IMG_1135

IMG_1134

IMG_5794

Na het diner weer in twee etappes terug. Aan de steiger hebben ze lampen aangebracht waar vissen op af komen. Zo lijkt het net een aquarium, erg mooi. Als we terug varen naar de boot, stijgt ons geluksgevoel weer naar grote hoogte.. de sterrenhemel is prachtig, de wind is weg en we liggen stil in een baai…. Hoe lekker wil je het hebben? We genieten nog even na op het achterdek met een citronellakaarsje als lichtje en dan zoeken we ons bed op dat deze keer gewoon stil staat. Dat is wel erg lekker na de twee nachten hiervoor…

Vrijdag 27 mei 2016 Ormos Vlikho (Lefkas) – Skorpios – Ormos Abelike – Lefkas Marina

Okee, we moeten eraan geloven….

  • nog 1 keer heel langzaam wakker worden en opstaan
  • nog 1 keer zwemmen in plaats van douchen
  • nog 1 keer je haar wassen op het achterdek en met koud water afspoelen
  • nog 1 keer brood (en croissants en coffee to go) halen met de dinghy
  • nog 1 keer ontbijten op het achterdek
  • nog 1 keer genieten van de zon
  • nog 1 keer je boek uitlezen
  • nog 1 keer je boek opladen
  • nog 1 keer varen naar een mooie baai
  • nog 1 keer ankeren
  • nog 1 keer zwemmen
  • nog 1 keer zonnen
  • nog 1 keer tosti’s bakken
  • okee, nog 1 keer zwemmen

IMG_5804

Mireille nog 1 keer snorkelen..

IMG_1543

En dan varen we terug naar de haven van Lefkas met het liedje Going back home van Jacqueline Govaerts op de achtergrond. We blikken nog een keer terug op het mooie vaargebied en varen dan de vaargeul van Lefkas in. We tanken de boot vol en leggen de boot weer op zijn plekje. Iedereen is stil als de lijnen vast liggen… we realiseren ons dat het voorbij is…

Vanaf morgenochtend is de Sunny Rock ons thuis niet meer…. En vliegen we terug naar het prachtige Nederland.. handen op elkaar voor Nederland!! Wat?? NEE???!!!!

IMG_20160527_213107

Tot de volgende keer! Hopelijk snel!!

Sponsorgeld kan gewoon gestort worden in onze gezamenlijke pot!

  6 comments for “Schommelend slapen…

  1. je zus
    27/05/2016 at 22:52

    dank voor de leuke blogs, save trip home en tot snel! x

  2. Jvdheiden
    27/05/2016 at 23:17

    Wat leuk dat jullie zo gezellige en mooie,vakantie hebben gehad
    Ja het zit erop en nu weer veilig naar Leidschendam. Tot dan

  3. Hannie van der Heiden
    27/05/2016 at 23:21

    Wat leuk dat jullie zo gezellige en mooie vakantie hebben gehad
    Ja het zit er op en nu weer veilig naar Leidschendam.
    Tot dan

  4. Renate
    27/05/2016 at 23:44

    Bianca je hebt jullie vakantir mooi verwoord.
    Wat zijn jullie allemaal bruin zeg.
    Fijne terugreis

  5. Wilma den Heijer
    28/05/2016 at 00:38

    Ja globetrotters, ik zal de gezellige verslagen missen: veel besproken werden tavernes, diners, koffie, gezelligheid en ellende rond harde wind en het ankergebeuren!
    Aardig bijgekleurd en opgeladen nu weer terug naar af en sparen voor de volgende trip.
    Voor morgen goede terugreis en welkom in half-bewolkt Leidschendam!

  6. Bernadette
    28/05/2016 at 08:34

    Was weer erg leuk om mee te genieten! Mooie verhalen en foto’s. Fijn dat jullie het zo leuk hebben gehad!! Welcome back in NL:-)

    Bernadette

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *