Lefkada, eindelijk!

Vrijdag 13 mei 2016 Leidschendam – Lefkas

Laatste dagje werken… om 16.30 moet ik nog 4 dingen doen. een rondleiding op de riouwstraat, een offerte maken, mijn mobiele telefoon bij rijswijk af gooien en een profielschets maken van een sollicitant die ik heb gesproken. Om kwart voor 7 ben ik thuis en doe snel een was in de droger. dan naar mijn ouders. daar eten we heerlijk in de tuin, maar we merken dat het weer gaat omslaan in Nederland. We gaan dus precies op tijd weg! Er komt meer wind en de temperatuur daalt een graad of 8… we drinken binnen maar koffie en kletsen nog even over onze vluchttijden en de katten (die mijn ouders eten zullen geven de komende twee weken). Dan snel naar huis voor de laatste dingen… was in de wasmachine, spullen naar zolder brengen, kattenluik maken, planten water geven, tas inpakken, badkamer schoonmaken en nog dat laatste dingetje voor werk… Om 00.30 zijn we helemaal klaar en kunnen we naar bed. Als ik dan de wekker zet, kom ik er achter dat we om 01.30 weg moeten om Petra op te gaan halen… eh.. dan heeft het niet zoveel zin om te gaan slapen.. Ook Mireille blijft maar appen in de groepsapp… dus die is ook niet naar bed gegaan. Ik ga maar douchen en doe net alsof het ochtend is… een uurtje later vertrekken we dus naar Petra, waar we stipt 01. 45 voor de deur staan. Dan door naar Mireille en na veel geprop met de bagage komen we vervolgens op P30 aan dankzij de parkeerkaart van Liesbeth. We stappen uit de auto en schrikken ons rot van de kou. Het is een graad of 8, terwijl het gisteren nog 25 graden was.. ik pak maar even een extra jas uit mijn tas… we nemen de bus naar Schiphol en binnen 15 minuten staan we in de vertrekhal.. We droppen onze bagage en eten een broodje als ontbijt… Vervolgens kunnen we rond 04.30 het vliegtuig in en zodra ik op mijn stoel zit, ben ik vertrokken… ik merk niet eens dat de stewardess haar best doet om te vertellen wat ik moet doen in noodgevallen en ik merk ook niet dat de wielen de grond achter zich laten.. Als we bijna gaan landen, word ik wakker… helemaal uitgeteld..

Zaterdag 14 mei 2016 Lefkas – Vathi (Meganisi)

Het is 08.45 als we landen. We komen erachter dat het hier een uur later is dan in Nederland, helemaal geen rekening mee gehouden.. Het is onwijs lekker weer als we de vliegtuigtrap af lopen.. zon en warmte, mmm.. Bij de uitgang staat een chauffeur van Sunny Sailing ons op te wachten en hij brengt ons naar de haven van Lefkas, een minuut of 20 rijden. Daar komen we als eerste de eigenaar van Sunny Sailing tegen, Frank. Als ik hem roep, herkent hij ons en roept gelijk: oh, jullie zijn die lui van de zeeverkenners…. leuk dat hij dat nog weet van 8 jaar geleden! We kunnen onze spullen bij zijn kantoortje zetten en hij geeft aan dat we rond 13.00 op de boot kunnen. Ook vertelt hij dat het knap lastig geworden is in Lefkas om je boten ergens te stallen. De haven is gekocht door een Turks bedrijf dat de prijzen van de ligplaatsen met 65% heeft laten stijgen. Het is voor hem dus niet meer te doen om met zijn hele vloot in de Lefkas haven te liggen. Als er plek is aan de kade in het centrum, legt hij snel een boot daar neer. Dat is veel goedkoper. De boten die daar normaal liggen, zijn hier natuurlijk niet blij mee, maar ja, wat moet hij anders… Hij wordt anders echt leeg gezogen door dat bedrijf.. Wij gaan de haven even in om de boot te bekijken die we vanmiddag krijgen en gaan dan op het terras in de haven even wat drinken en eten. Heerlijk in het zonnetje.. We lopen dan het centrum van Lefkas in om boodschappen te doen. In een kleine supermarkt (de grootste van de haven) vinden we de meeste spullen die we nodig hebben (2 karren vol) en omdat we het eigenlijk niet zien zitten om alles naar de haven te sjouwen, vraag ik voor de lol of de winkel ook bezorgt.. en ja hoor, hij laadt alles in zijn rode barreltje en met Mireille naast hem om de weg te wijzen, brengt hij alle boodschappen naar de haven. Wij gaan nog even naar de bakker, groenteboer en slager voor wat boodschappen en kopen onderweg een hengel (Paul is namelijk heel goed in vissen, ahum) en een mooie roze hoed voor Mireille. Daar zul je nog wel foto’s van zien, want ze vindt hem geweldig! Wel raar om niet met onze eigen boot te gaan zeilen, maar wel heerlijk dat we gewon super lekker weer hebben! Genieten dus!

We lopen terug naar de haven en brengen alle boodschappen en bagage richting steiger. Tegelijkertijd krijg ik een belletje van Frank dat we op de boot kunnen. Betere timing kan niet. We laden alles in en ook de bagage vindt een plekje in ieders hut. Als we net onze korte broeken en de zon aan hebben, komt een medewerker van sunny sailing nog even langs om alles op de boot uit te leggen. Ook Frank komt nog even langs en vraagt of we al weg gaan. Wij twijfelen omdat we erg moe zijn van de vrijdag werken en het niet slapen vannacht…. Hij pusht een beetje dat we gewoon lekker moeten gaan (scheelt hem natuurlijk weer havengeld) en dan wint het willen zeilen het van de moeheid. Dus, we gooien de mooring lijn los en varen de haven uit. Mireille kan echt niet meer… ze pakt haar kussen en moet echt even een kwartiertje liggen. We hijsen vervolgens de zeilen en zeilen een lekker stuk richting het eiland Meganisi. Daar varen we het dorpje Vathi in en liggen erg mooi aan de kade. Voor de eerste keer aanleggen met anker voorop en spiegel naar de kant, is het een perfecte aanleg. Mireille is inmiddels ook weer wakker en we drinken een havendrankje en gaan dan lekker eten. We genieten van een heerlijke chicken souvlaki en het uitzicht vanuit deze mooie baai. Goed dat we toch vertrokken zijn uit Lefkas vanmiddag. Als we terug komen op de boot, begint in Nederland het songfestival. Wij vallen in een welverdiende slaap en tukken een uur of 10 achter elkaar.

 

IMG_1353

IMG_5748

IMG_1016

IMG_1017

Zondag 15-05-2016 (Vathi, Meganisi – Sivota, Lefkas)

Iedereen wordt langzamerhand wakker.. We proberen te douchen in de badkamer van deze boot, maar nu begrijpen we waarom de meeste mensen met een Bavaria 38 liever op de kant douchen. Je kunt je kont niet keren in deze douche en alles wordt nat. Nee, geen fijne badkamer voor zo’n fijne zeilboot… Na een lekker ontbijtje, besluiten we om nog ergens koffie te gaan drinken, zodat we daar onze nummer 2 kunnen doen. In Griekenland mag je geen wc papier door de wc spoelen, dus al het papier hangt in een zakje naast de wc… Sowieso is het niet prettig om je nummer 2 te doen op een kleine wc, maar helemaal niet als je het wc papier dat je gebruikt in het plastic tasje moet stoppen.. BAH.. dus we gaan naar de wc in het restaurant waar we koffie drinken en dan terug naar de boot. Als Petra en ik in de boot bepalen waar we vandaag heen gaan, merk ik dat Paul en Mireille opeens al los zijn. Ze zijn gewoon al weg gevaren… Lekker hoor, met zijn vieren op pad! We gaan op weg naar het dorp Sivota. Dit dorp ligt op Lefkas aan de oostkant. We willen in een baai voor Sivota nog even voor anker gaan om te zwemmen of te snorkelen.

Als we tussen Meganisi en Lefkas door varen trekt de wind aan. We hebben wind tegen en moeten dus laveren. Het gaat echt super hard en we gaan heel schuin. We besluiten om de zeilen te reven en zo wat rustiger te varen. Ankeren met deze wind in een baaitje gaat het niet worden…. dan ligt je boot echt niet fijn en ga je niet met een lekker gevoel zwemmen. Uiteindelijk neemt de wind weer wat verder af en kunnen we de zeilen weer helemaal uit laten. Heerlijk zeilwindje. Mireille zeilt ongemerkt te ver door voor ons doel, dus met wat bijsturen komen we uiteindelijk in de baai van Sivota. Het duurt een hele tijd voordat je echt het dorp ziet liggen. Je moet eerst een hoek om en dan zie je pas het dorpje. Het is een onwijs leuk haventje waar het een drukte van belang is. Je merkt dat ze hier gewend zijn aan toeristen. Voor elk restaurant staat een Griekse propper die je naar binnen probeert te praten en 10% korting aanbiedt en gratis lemon pie… Na een korte wandeling langs alle restaurantjes besluiten we om te gaan eten bij het restaurant dat al sinds 1970 in deze haven zit; een familiebedrijf met 6 zonen. We eten heerlijke mixed fish en Mireille heeft briami, een vegetarisch gerecht met lekker veel gekookte groenten en aardappels. Onze Mac Gyver Paul heeft deze avond een heel vernuftig systeem gemaakt om de achterklep dicht te doen als we van de boot af gaan. Dus nu we in een restaurantje zitten, hoeven we niet bang te zijn dat de klep tegen de kant aan gaat door de golven of wind. Echt een topsysteem! Zou hij landelijk moeten gaan verkopen!

IMG_5747

IMG_20160515_193140

IMG_1035

Maandag 16-05-2016 (Sivota – Frikes – Kioni)

Als Petra en ik maandagochtend na het ontbijt staan af te wassen, horen we een soort knal. Het lijkt alsof er opeens een windvlaag was.. heel raar… dus ik ren naar buiten en zie dat onze achterklep tussen de kant en de wal zit… ik spring op de kant en probeer de klep los te krijgen. Dit lukt en ik klap de klep omhoog, maar dan kan ik natuurlijk niet meer op de boot.. Peet staat er alleen voor! 🙂 Paul komt teruglopen van de bakker en ziet dat er iets niet goed gaat. Hij roept tegen Petra: motor aan en in vooruit. Dat lukt gelukkig en het gevaar is geweken, maar het lijkt alsof we los gekomen zijn van ons anker. Mireille komt op haar gemak aangelopen en als Paul haar roept dat we snel weg moeten, zwaait ze vrolijk terug…. en loopt rustig aan verder, haha. Pas 200 meter voor de boot beseft ze dat er echt iets aan de hand is en versnelt haar pas. Als iedereen op de boot is, sturen we vooruit en halen voorzichtig het anker binnen.

En dan blijkt dat we ook de ankerlijn van de buurman mee omhoog nemen… Die haal je er niet gemakkelijk vanaf. Dus ik met mijn nieuwe, witte shirt in het bijbootje naar ons anker om de ketting van de buurman van ons anker af te halen. Ook zat ons anker helemaal onder de modder, dus ik heb mijn modderbadje wel gehad. Gelukkig slechts 1 moddervlekje op mijn witte shirt, haha! Er staat veel wind vandaag; we reven de zeilen. Na een tijdje is er toch minder wind en besluiten we om de zeilen weer helemaal uit te zetten. We willen gaan ankeren in de baai van het dorp Frikes en daar lekker snorkelen en zwemmen. maar nee, er staat veel te harde wind uit de verkeerde richting om echt lekker voor anker te gaan. We gaan toch maar in het dorpje Frikes aan de kant liggen, zodat we in ieder geval niet op de rotsen slaan…  Petra en ik gaan een stukje lopen. Dit is een heel klein dorpje met wat restaurantjes. De helft is nog niet open, omdat het seizoen nog niet echt begonnen is. Als er dan een ferry aankomt, heeft het dorp opeens 2 keer zoveel inwoners. Als zij allemaal hun souvenirs hebben gekocht na een uurtje, stappen ze weer op de ferry en gaan huiswaarts. Wij drinken een heerlijke cafe frappe (ice coffee) en natuurlijk een nummer 2 in het restaurant en lopen terug naar de boot Paul en Mireille hebben even een middagdutje gedaan. Paul lag buiten en kreeg bezoek van een vrijend stelletje dat op een bankje elkaar lekker zat af te lebberen… Leuk uitzicht!

Door de wind liggen we lager wal en gaat het afvaren wat moeilijk, maar uiteindelijk lukt het door onze perfect aangelegde spring (scouting kennis!!) . We varen een stuk voor de wind en dan halve wind naar Kioni, een leuk, klein dorp, waar niet veel plek is voor onze boot. Omdat we relatief laat zijn (16.00) liggen bijna alle boten al binnen. In het midden van het water ligt een boot voor anker die belemmert dat wij op een goede plek ons anker kunnen uitgooien… erg irritant. Maar uiteindelijk lukt het na een paar keer proberen. We varen rustig naar de kant en ontdekken door hulp op de kant dat het erg ondiep is. Ons roer raakt de grond bijna… we gaan voor de zekerheid maar een stuk naar voren. Omdat het erg hard waait, gaat Mireille in het bijbootje met een tweede anker en gooit dit naast ons anker in het water. Dan liggen we in ieder geval 2 keer vast, voor het geval het ene anker loslaat.. We doen vervolgens de achterklep naar beneden, maar het is onmogelijk om via de achterklep naar de kant te stappen. Dus het bijbootje komt tussen de achterklep en de kant te liggen en het wordt een hele klim om op de kant te komen…. Goed voor onze beweging zullen we maar zeggen. Het grappige is dat we nu echt aan het terras van een restaurant liggen… dus we moeten hier wel eten vanavond….

IMG_1041

 

IMG_5749

 

IMG_1406

 

IMG_0084

Tot het volgende blog!

 

  4 comments for “Lefkada, eindelijk!

  1. Wilma den Heijer
    18/05/2016 at 17:16

    Hallo globetrotters, fijn dat jullie het naar de zin hebben.
    Wat een gezellig blog Bianca, echt een feestje om te lezen; zo geef je ook de thuisblijvers een kijkje achter de zeilen, echt top!
    Spanning alom met harde wind en losrakende ankers en door een lekker etentje en wat drinken op een gezellig terras bedaren de gemoederen weer……
    Lekker genieten samen.
    Graag tot het volgende blog!!
    Liefs! Wilma

  2. je zus
    18/05/2016 at 18:54

    geniet x

  3. Renate
    18/05/2016 at 19:42

    Wat kan jij leuk schrijven, het leest heerlijk weg.

    Veel zeilplezier en ik uit naar het volgende stukje leesvoer.

  4. Riet en Ton Baltus
    19/05/2016 at 13:23

    Hallo,Bianca,Mireille,Petra en Paul,

    Leuk dit bericht en fijn dat jullie veel mooi zeilweer hebben.Doe allemaal wel voorzichtig.Het is toch een nieuwe ervaring zo op de Middellandse Zee.
    Wij wensen jullie nog verder veel plezier en geniet ervan met volle teugen.
    De poezen maken het goed en zijn al een beetje aan ons gewend.

    Vele dikke Knuffels vanuit Leidschendam.

    Vriendelijke en hartelijke groeten Riet enTon.

Laat een reactie achter op Renate Reactie annuleren

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *