Dinsdagochtend gaat om 05.00 de wekker. Snel aankleden (Thermo ondergoed, fleece laag, zeilpak), thee zetten, broodjes maken en na een kort overleg met elkaar gooien we los! Het wordt een heftige dag, veel wind….
Met ons varen er nog ongeveer 20 andere Nederlandse boten weg, dus we zijn niet de enige. Eerst varen we op de rivier de Elbe richting zee. Omdat we hier stroom mee hebben, zijn we na 2 uurtjes al aan het eind van de Elbe. 1 slimme boot is omgekeerd op dit stuk water, de rest vaart door. Om jullie niet te vervelen met horrorverhalen, zal ik aangeven dat we om 22.00 uur aankwamen in Borkum en niet meer op onze benen konden staan. We hebben de hele dag golven van een meter of 4 gehad en windkracht 5,6,7,8…. Vreselijk!!! Ook hadden we tegenwind, waardoor we alleen maar konden kruisen tegen de wind in met zeilen en motor aan… Je kunt niet opschrijven hoe je je dan voelt, maar we waren zo blij dat we er waren!!! De haven van Borkum is totaal niet ingericht op zeiljachten,
Dus we hadden maar gewoon ergens aangelegd. We konden niemand zo laat meer bereiken om te vragen waar we mochten liggen. Ook ligt de haven ongeveer 15 mijl van zee, dus je bent 2 uur bezig om in de haven te komen. Slecht verlicht ook; we voeren bijna op een zandbank!
Tot overmaat van ramp zei Paul toen we aankwamen dat hij water hoorde lopen…. Ik had wel water bij de mast gehoord, dus hij kijken… Bleek er een afsluiter van de wc los te zitten, het water stroomde naar binnen. Waarschijnlijk onderweg ook al. Maar door alle herrie hoor je dat niet. Gelukkig hebben we een automatische pomp die de boot voor een groot deel leeg pompt, maar wij moesten dus nog even al het water onder de vlonders opdweilen… Toen aan de drank en de macaroni… En naar bed!
Achteraf gezien hadden we niet moeten gaan, maar ja, je weet niet alles vooraf! Ik ben zo blij dat we weer een stuk dichterbij NL zijn!!!!
Donderdag waait het te hard en na onze ervaring van gister heeft iedereen een rustige dag nodig. Die begint vervelend met een Duitse havenmeester die tegen ons staat te schreeuwen dat we weg moeten… Mogen daar niet aanleggen…. Dus allemaal joggingbroeken aan en boten verleggen. Daar gaat onze uitslaapkans! In de middag nemen we de bus naar het dorpje van Borkum en lopen door de straatjes. Ook eten we daar wat in een pizzeria. Marieke, Erwin, Rozemarijn en Christian gaan vanuit hier de staande mast route doen door Groningen en Friesland. ze vinden het te heftig voor de kinderen om morgen weer zo’n lange (en wellicht heftige tocht te maken)….
Na het eten met de bus weer terug naar de haven. We moeten de boot nog even verleggen, want onze buurman wil weg… Blijkt dat we niet weg kunnen varen, omdat het laag water is. Dan is de diepte erg laag en is onze kiel dus te diep. Met een beetje kracht pantseren van de motor krijgt Paul ons er gelukkig uit en ook weer keurig aan de kant. Met de kinderen hebben we van aardappels chips gemaakt met een speciaal mesje, erg leuk! Nog even een drankje met Marieke en Erwin, want wij vertrekken vrijdagochtend om 06.00 naar Makkum…. En zij gaan pas om 09.30 weg met meegaand tij naar Delfzijl.
Ik slaap heel slecht; ik ben constant aan het nadenken of we wel thuis komen….. Na zo’n vreselijke tocht van Cuxhaven naar Borkum ben je geneigd om je boot gewoon te verkopen… Laten we hopen dat het vrijdag beter is…. Trustuh!
Neeeeeeeeee, niet je droom verkopen!!!!! Denk aan de leuke dingen xxxxxxxxx
Allemachtig, wat een helse tocht. Ik zit al te shaken bij het lezen van dit laatste verslag. Goed dat ik niet alles weet anders zou ik ook geen oog dicht doen. Hopelijk gaat het er vandaag wat rustiger aan toe en kan er bij Pieterman in Volendam geproost worden op een geweldige ervaring rijker. Veilige overtocht en behouden thuiskomst. Liefs!
wij hopen dat jullie nu een behouden vaart naar volendam kunnen maken en nog even daar uitrusten en zien jullie weer gauw lieve groeten riet en ton.